ωοσκοπικός

-ή, -ό / ᾠοσκοπικός, -ή, -όν, ΝΜΑ [ᾠοσκοπία]

1. το θηλ. ως ουσ. η ωοσκοπική

ωομαντεία, ωοσκοπία

2. (το ουδ. πληθ. ως κύριο όν.) Ωοσκοπικά- τίτλος συγγράμματος που αποδιδόταν στον Ορφέα και το οποίο αναφερόταν στην ωοσκοπία, αλλ. Ὠοθυτικά*

νεοελλ.

ο σχετικός με την ωοσκοπία.